Doe mij zo’n leraar!

Mr Bachmann and his Class

Maandenlang zat de kleine crew van Maria Speth als een vlieg op de muur in klas 6B, de klas van Dieter Bachmann. Met eindeloos veel geduld en humor leert Herr Bachmann zijn 12- tot 14-jarige leerlingen hoe je het leven met elkaar leeft.

En daar hoort muziek bij, veel muziek, en af en toe een beetje jongleren. En als je moe bent, ga dan maar even op de bank liggen.

Herr Bachmann vraagt zichzelf ook weleens af of hij niet net wat meer aandacht aan Duits en wiskunde moet besteden. De kijker, totaal ondergedompeld in de fascinerende microkosmos van 6B, heeft dan allang gezien dat wat hij leerlingen biedt veel belangrijker is. Hij zet aan tot zelfreflectie, leert hun conflicten uit te praten en brengt bij dat er regels zijn waar je je echt aan moet houden.

Groter dan wijzelf

Bigger Than Us

Overal ter wereld vragen jongeren aandacht voor schijnbaar uiteenlopende problemen: klimaatontwrichting, inperking van de persvrijheid, sociale onrechtvaardigheid, voedselonzekerheid, mensenrechtenschendingen of een gebrek aan toegang tot onderwijs. Zoals Melati, die er als kind met haar zusje voor zorgde dat de verkoop van plastic zakjes en wegwerpverpakkingen op Bali werd verboden.

Voor deze hoopgevende film reist Melati, inmiddels twintig, de wereld rond, op zoek naar medestrijders. Leeftijdgenoten die misschien het nieuws niet halen, maar wel levens veranderen en soms zelfs redden. Een van hen is Mary, die naar Griekenland is gegaan om bootvluchtelingen te helpen. Ze wil zeker weten dat ze alles in haar macht heeft gedaan om de situatie te verbeteren, hoe klein haar bijdrage ook is.

Ook in Malawi, Libanon, Brazilië, Oeganda en de Verenigde Staten ontmoet Melati jongeren die soms met gevaar voor eigen leven proberen de fouten van de generaties voor hen te repareren. Waar halen ze de kracht vandaan? Wat drijft hen?

Koehandel

Cow – Luma

Ze is nog maar net bevallen, de koe Luma. De vruchtzak bungelt nog leeg tussen haar poten. Maar hop, daar gaat ze alweer de melkmachine in. Ondertussen geeft de boer haar jonge kalf, buiten haar zicht, melk uit een fles.

Net als Victor Kossakovsky’s varkensdocumentaire Gunda (2020) maakt Cow statements zonder statements te maken. Andrea Arnold toont het leven van de melkkoe, dat een aaneenschakeling is van inseminatie, baren, gemolken worden, enzovoorts. De camera zit haar zo dicht op de koeienhuid dat Luma de cameravrouw af en toe ondersteboven loopt.

Het resultaat is intens ontroerend. De individuele mens is hier niet de slechterik maar het systeem. Arnold onderstreept dat wat hier als een object door een afstompende routine wordt gejaagd een levend wezen is. Een wezen dat haar pasgeboren kalveren liefdevol schoonlikt. Dat geliefkoosd wordt door een stier. Dat in een weiland kan genieten van de zonsondergang. En dat je via de camera aankijkt en contact maakt. Haar ogen zijn onvergetelijk.

Blind in het donker

Dark Rider

Een race door schijnbaar eindeloze zoutvlaktes van Australië. Ben Felten (51) scheurt tegen duizel wekkende snelheid vastberaden naar de eindmeet. Hij moet en zal de snelste worden. Alleen… hij is blind. Als tiener werd hij gediagnosticeerd met een degeneratieve oogziekte, waardoor hij halverwege de dertig volledig blind werd. Toch is Ben vastbesloten zijn jeugddroom na te jagen de snelste blinde motorrijder ter wereld te worden.

Als tiener werd de Australiër Ben Felten (51) gediagnosticeerd met een degeneratieve oogziekte, waardoor hij halverwege de dertig volledig blind werd. Toch is Ben vastbesloten zijn jeugddroom na te jagen om een professionele motorracer te worden. Hij vraagt voormalig Grand Prix-kampioen Kevin Magee (56) om hulp om het wereldsnelheidsrecord verbreken en de snelste blinde motorrijder ter wereld worden. Tussen Ben en Kevin ontstaat een intense vriendschap vol zwarte humor. Samen werken ze toe naar de Speed Week, een bloedstollend race evenement dat plaatsvindt op de prachtige eindeloze zoutvlaktes van Australië.

Het is daar dat Kevin de blinde Ben tegen duizel wekkende snelheid door het donker zal leiden. Een overweldigende verantwoordelijkheid en een nagelbijtend spannende rit die de kijker tot op het puntje van zijn stoel zal drijven. Tijdens de voorbereidingen komen ze in contact met Jed, een tiener die gek is op motorrijden maar wiens zicht er snel op achteruit gaat. Ben wil aan Jed kost wat kost bewijzen dat hij alles kan bereiken waar hij van droomt.

Het kruispunt

The Crossing

Sarah en Daniel zijn Joods, ze verschuilen zich voor de Duitse bezetters in de kelder van het ouderlijk huis van Otto en Gerda omdat ze anders het land zullen worden uitgezet. Als plots de ouders van Gerda en Otto worden gearresteerd op verdenking van hulp aan de joodse kinderen, besluiten ze hun nieuwe vrienden te helpen. Door besneeuwde bossen vluchten de vier voor de Duitse soldaten. Het doel is om naar het neutrale Zweden te ontsnappen, daar zijn ze veilig. Leven en dood staan op het spel in een race naar de vrijheid. Gelukkig ontmoeten ze goede helpers onderweg. Maar wie kunnen ze echt vertrouwen ….

Lokale kleur

Inspiratieboekje voor zelfregie- en herstelinitiatieven

MIND Landelijk Platform Psychische Gezondheid heeft een inspirerend boekje gemaakt, met als titel ‘Couleur locale’.

Het boekje toont 15 zelfregie– en herstelinitiatieven, verspreid over heel Nederland, die samen de waaier van mogelijkheden laten zien. Deze initiatieven ontstaan wanneer mensen vanuit zelfregie samen vorm gaan geven aan herstel. Beide publicaties laten – elk vanuit hun eigen unieke invalshoek – de waarde van zelfregie- en herstelinitiatieven zien en dragen bij aan het realiseren van een duurzame financiering. Wellicht kan dit boekje nog meer mensen stimuleren om dergelijke mooie initiatieven te omarmen of te starten.

Klik om toegang te krijgen tot couleur-locale-inspiratieboekje-zelfregie.pdf

Couleur Locale Inspiratieboekje ZelfregieDownload

De publicatie is hier te downloaden.

Het aantal gedrukte exemplaren is beperkt; wil je toch graag een exemplaar ontvangen? Stuur dan een mail naar moniek.reckman@wijzijnmind.nl. Bron: mindplatform.nl

Samen thuisgeven

Alle jongeren een thuis

IPW en OpenEmbassy werkten met 20 dak- en thuisloze jongeren om hun perspectief te bereiken. Mogelijk gemaakt door Kansfonds. Bekijk bijvoorbeeld het verhaal van Claudia, Brian, Vera en Bashar om te ontdekken hoe ook jij jouw jongeren kan helpen om uit de dak- en thuisloosheid te komen.

Claudia

Claudia woont met haar ouders en broer in een huis, totdat haar vader en broer worden opgepakt voor drugsgerelateerde activiteiten. Het hele gezin wordt uit huis gezet. Claudia en haar moeder raken thuisloos en komen op de zwarte lijst voor alle lokale woningbouwcorporaties. In dit filmpje zie je hoe wij met Claudia voor een veilig thuis zorgen voor haar en haar moeder.

Brian

Brian is thuisloos, en slaapt – soms tegen betaling – bij verschillende jongens. Hij krijgt alleen een uitkering als hij de adressen opgeeft waar hij slaapt. Dat willen de jongens niet. En dus komt Brian niet weg uit deze levensstijl. In dit filmpje zie je hoe wij met Brian de stappen zetten richting een eigen woonruimte.

Vera

Vera van 19 is zwanger! Ze vond gelukkig een eigen huurwoning, maar heeft niet genoeg geld voor borg en eerste huur. Nu dreigt ze dat huis weer te verliezen. In dit filmpje zie je hoe wij met Vera haar leven weer op de rit kregen.

Bashar

De Syrische Bashar had het allemaal voor elkaar: een appartement, een schakeljaar aan de uni en een duidelijk toekomstperspectief. Maar door één slecht advies raakt hij zijn ingelote plek aan de universiteit kwijt. Al snel verliest hij door schulden zijn huis. In dit filmpje zie je hoe wij met Bashar zijn leven weer op de rit kregen.

Volg alle filmpjes op de Vimeo-pagina #allejongereneenthuis

De Schooltuin

In De Schooltuin volgt regisseur Mark Verkerk een jaar lang een groep kinderen die zelf aan de slag gaat met het verbouwen van groenten en bloemen.

In schooltuinen kunnen kinderen zelf ontdekken en beleven hoe alles groeit en bloeit. De kijker volgt samen met deze kinderen de ‘cycle of life’: de grond, het zaaien, groeien, oogsten, bereiden en opeten. Je ziet het enthousiasme van de kinderen als iets lukt, maar ook de teleurstelling als iets mislukt. Ook voor de dieren is de tuin een aantrekkelijke plek: van de bladluizen, bijen, vlinders, kikkers, koolmezen, ringslangen en zelfs de vos die als het hek ’s avonds dichtgaat zijn hol uitkomt.

Mark Verkerk heeft al verschillende natuurdocumentaires gemaakt, waaronder De Wilde Stad en De Nieuwe Wildernis (Publieksprijs op het Nederlands Film Festival).

Het rode schildpad

Red Turtle

De animatiefilm The Red Turtle gaat over een man die schipbreuk geleden heeft. Hij is aangespoeld op een onbewoond eiland en probeert wanhopig te ontsnappen. Op een dag komt hij een mysterieuze schildpad tegen die zijn leven verandert.

The Red Turtle heeft geen dialoog, waardoor de expressie van de personages, de montage, en de muziek een belangrijke rol spelen.

De film werd geregisseerd door de Nederlandse animator, filmregisseur en illustrator Michael Dudok de Wit. Hij won in 2001 een Oscar voor Beste Korte Animatiefilm met Father and Daughter. The Red Turtle is zijn eerste lange animatiefilm en heeft op Cannes de juryprijs gewonnen in de categorie Un Certain Regard. De film werd geproduceerd door de legendarische Japanse Studio Ghibli, bekend van The Grave of the Fireflies en The Tale of the Princess Kaguya.

Het verschil maken

• De jongen en de zeesterren

Eens waren er duizenden zeesterren aangespoeld op een strand. Ze lagen te verdrogen in de brandende zon en waren bijna ten dode opgeschreven. Maar kijk! Daar loopt een jongetje. Hij bukt steeds, pakt een zeester op en gooit hem terug in zee. Een man die hem bezig ziet vraagt: “Wat doe je toch? Je kunt toch niet al die zeesterren redden?” “Nee”, antwoordt het jongetje. “Maar deze wel.” En hij gooit de volgende zeester in zee.